9.21.2011

Top Tien Neo-paganistische Chants

De herfst uigave van Little Witch magazine heeft tien geweldige chants voor de moderne Paganist. Voor die lezers die de lijst hebben gelezen en dachten 'waar is mijn favoriet?!' is dit de plaats om commentaar te geven en jouw favoriete applicaties te delen met anderen.

6.20.2011

Magische Mobiele Applicaties

De zomer uigave van Little Witch magazine heeft tien geweldige mobiele applicaties voor de moderne Paganist. Voor die lezers die de lijst hebben gelezen en dachte 'waar is mijn favoriet?!' is dit de plaats om commentaar te geven en jouw favoriete applicaties te delen met anderen.

2.14.2011

Meditatietechnieken

Er zijn vele manieren om te mediteren en niet alles werkt voor elke persoon. In dit blog komen een paar meditatie technieken aan bod die voor ons, van LWM, goed werken.


1. voorwerp meditatie – zittend, ogen open.

Voorwerp meditatie werkt het beste in stilte, in een rustige, verduisterde kamer. Het voorwerp moet genoeg details bevatten om de geest op te richten. Vaak is dit een kaars of kristal. Door op het voorwerp te focussen maak je je hoofd leeg genoeg om een vraag te formuleren en vast te houden. Daarna laat je je geest vrij om te associëren. Wat je ziet, hoort en voelt probeer je te onthouden maar zo min mogelijk te sturen. Na afloop kan je alles opschrijven en er wijs uit proberen te worden zodat je je vraag kan beantwoorden.


2. Visualisatie – liggend op zachte ondergrond of zittend. Liefst in een donkere kamer en zo rustig mogelijk of, wanneer je hoofd hulp nodig heeft, met geluiden (geen muziek) die horen bij de plaats waar je wilt zijn. Ogen dicht.

Visualiseren is een vorm van meditatie, of in ieder geval een oefening om je hersens voor te bereiden op meditatie. Je bouwt in je hoofd een plek op met al je zintuigen en verplaatst je bewustzijn naar die plek. Behalve even weg te zijn kan deze plaats ook dienen als ontmoetingsplek voor jou met Goden, totemdieren of andere spirituele hulp.


3. Oer meditatie – zittend, met lichte schommelbewegingen, voor een kacheltje in een deken en met het geluid van een trommel en/of vuur en (als je wilt) eigen zang of klankvorming. Kaarsen aan voor je maar op een veilige afstand. Ogen dicht.

Deze vorm van meditatie is een sjamanistische favoriet. Bij deze meditatie probeer je je in te leven in de oermensen waar wij uit geëvolueerd zijn. Het werkt het beste bij een echt vuur maar dat is, wanneer je alleen bent, nogal gevaarlijk. Beter werkt het om kaarsen neer te zetten en voor een kacheltje te gaan zitten. Sla een deken om en zak wat onderuit, naar voren, en steun met je ellebogen of onderarmen op je benen. Dit werkt het beste met oordopje en muziek van een trommel en/of een houtvuur. In een groep werkt het heel goed om één iemand op ritmisch op een trommel te laten slaan.

Beeld je nu in dat je bij een houtvuur zit, alleen, in de koelende avondlucht van een Afrikaanse steppe. De trommelgeluiden komen van je stamgenoten in de verte. Neurie of zing losse woorden of klanken die in je opkomen en laat je leiden door de maat. Als je voelt dat je moet bewegen, ga daar dan in mee.

Wanneer je moe bent of het klaar voelt, sluit dan langzaam af en blijf nog even rustig zitten. Deze meditatie is bedoelt om je hoofd even helemaal leeg te maken en je hart uit te storten.


Meditatie is een kunst en helemaal niet makkelijk aan te leren. Een effectieve meditatie duurt niet langer dan tien minuten. Mocht je het lastig vinden om je hoofd bij je meditatie te houden dan kan je proberen een geleide meditatie uit te voeren. Thuis kan dit met een CD waarop een man of vrouw je een verhaal verteld waarin je mee kan gaan. Als het vol is in je hoofd kan dit heel goed werken!

Hoe mediteer jij? Heb je andere manieren dan die hierboven beschreven staan? We zouden het graag horen!

2.03.2011

Little Witch magazine steunt de Pagan 'coming out' dag!

**Disclaimer: dit blog is geschreven door Elani en is een stuk persoonlijker dan gebruikelijk bij LWM. Dit onderwerp is zo persoonlijk dat het volgens ons ook niet anders kan.**


Ik heb in mijn leven in een hoop kasten gezeten. Ik kwam erachter dat ik lesbisch en paganistisch was rond mijn dertiende. Aangezien ik nu vijfentwintig ben betekend dat dat ik al zo'n twaalf jaar ervaring heb met uit de kast komen als beiden.

Ik moet toegeven dat het altijd makkelijker is geweest om uit de kast te komen als lesbisch dan als Wiccan. In het begin realiseerde ik mij dat de paganistische gemeenschap mij snel als 'fluffbunny' zou zien omdat ik jong was en Buffy: the Vampire Slayer en Charmed op T.V. waren. Dus kwam ik niet uit de kast. Wel droeg ik een pentagram en beantwoorde er vragen over als ze kwamen. Ik bouwde een altaar op in mijn slaapkamer. Ik studeerde en liep de deur plat bij de lokale spirituele boekwinkel.

Toen ik ruim vier jaar aan het studeren was begon ik uit mijzelf mensen te vertellen over mijn geloof. Voor een vak over geloof op school hield ik een presentatie over Wicca. Ik studeerde nog steeds en kwam nog even frequent bij de spirituele boekwinkel. Ik smeekte mijn moeder om mij naar allerlei uithoeken in het land te rijden omdat daar winkeltjes waren waar ik spulletjes wilde kopen. Hoewel ze niet helemaal snapte wat Wicca was en het eigenlijk ook niet wilde weten reed ze me gedwee rond en kocht een pendel voor mijn verjaardag.

Vanaf dat punt ging het langzaam beter. Hoe steviger ik in mijn schoenen stond omtrent mijn geloof, hoe makkelijker het was om uit de kast te komen en hoe beter mensen reageerden. Hoewel de meeste mensen om mij heen het nu weten (snappen is een tweede...) ben ik nog steeds voorzichtig met vertellen over mijn geloof. Er is nog zo veel onwetendheid te bestrijden dat ik het soms simpelweg niet op kan brengen.

Hierom steun ik, en de rest van de makers van Little Witch, een 'coming out' dag voor paganisten. Uit de kast komen met zijn allen geeft altijd kracht en energie. Mijn eerste LGBT uit-de-kast-kom dagen gaven dat zeker.

Je kan meer over het initiatief lezen op de website, en de website zelf heeft al een hoop waarschuwingen meegekregen, maar ik wil toch nog één maal aanstippen dat als jij je nog niet comfortabel voelt met uit de kast komen als pagan dat niemand je kan of moet forceren. Wacht een jaartje of twee en kijk dan nog eens. Vertel het aan de ene persoon die je het eigenlijk toch al had willen vertellen maar waar je het nog niet aan hebt durven zeggen maar laat de grote aankondigingen voor een andere keer.

Ik ben van mening dat het bij coming out dagen niet eens zo zeer gaat over het daadwerkelijk vertellen van je geaardheid, geloof of wat dan ook waar je open over wilt zijn maar over het ontdekken waar jij staat in het proces van uit de kast komen. Hoe comfortabel ben jij met jouw paganisme en vind je het wel best waar je bent of wil je verder, meer? Allebei is het prima.

Maar wat is een coming out dag nou eigenlijk? Een coming out dag is een dag waarop mensen die een gelijksoortige toestand het groepsgevoel gebruiken om de kracht te vinden open te zijn naar zichzelf en de buitenwereld over iets wat hen bezighoud of identificeert.

Het idee van een paganistische coming out dag komt van IPCOD's Cara Schulz zo'n zeven maanden geleden. Zij vroeg zich af of de paganistische gemeenschap een coming out dag zou kunnen gebruiken en zette haar idee om in een initiatief. De focus van het initiatie ligt op America maar er is natuurlijk geen reden waarom wij niet ook trots en gesterkt kunnen zijn!

Er is veel dat je kan doen om je steun te betuigen. Bezoek de website of de Facebook pagina om daarover meer te weten te komen. Wat ik nog toe wil voegen is dat het soms makkelijker is om op het internet uit de kast te komen dan naar je vrienden en familie in het echte leven. Maak je geen zorgen over of je het wel goed doet of de vraag of je wel naar genoeg mensen toe uit de kast bent gekomen. Twee mei draait het om trots en zelfs als je gewoon trots bent op jouw levenswijze zonder het aan een ziel te vertellen voeg je positieve energie toe aan de wereld. Dat is genoeg!

Ga jij de tweede van mei vieren en hoe? Vindt jij dat het belangrijk is om dit soort initiatieven te organiseren of denk je dat de acceptatie vanzelf zal groeien als we het rustig laten evolueren? We zouden het leuk vinden als je ons liet weten wat jou gedachten daarover zijn aangezien je nu commentaar kan achterlaten!

2.02.2011

Gezegend Imbolc!

Oorspronkelijk geplaatst op 01-02-2011

In het begin van Februari vieren Nepagans op het noordelijk halfrond het vooruitzicht op de lente tijdens Imbolc. Het is een tijd waar onze voorouders eindelijk vooruit konden kijken naar het einde van de harde wintermaanden. Het is de tijd waar de natuur zich begint te herstellen en de lammetjes weer zichtbaar worden in de velden. Vanuit een tijd vol moeilijkheden konden onze voorouders zich nu oriënteren op hun voorraden en kijken hoe ze het hadden gedaan. Misschien konden ze zelfs wel een beetje extra eten vandaag.

Imbolc is traditioneel de dag van de Godin Brighid. De Godin van het huis, van kinderen, van smeden, genezing, inspiratie en het vergaren van kennis. Meer hierover vind je in het 2010 Winter magazine. Daarin beloofde we je ook een gids voor leuke Imbolc activiteiten en omdat er zo veel geweldige pagans aanwezig zijn op het internet die dit al gedaan hebben, laten we hen jou daarin instrueren.


In Wicca mythe is dit de tijd waar de jonge God, geboren tijdens Yule, een stralend jong kind wordt. Zijn Moeder Godin voed hem met haar eigen lichaam. Hij is sterk en groeiend en zo gaat het ook met de aarde.

Mocht je je viering vanImbolc richten op Brighid, weet dan dat haar kleuren rood, wit en groen zijn en dat ze van vuur houdt*. Als je de terugkeer van de lente viert voeg dan geel toe aan de kleurenlijst en zet zaden op je altaar. Kwarts en amber zijn fantastische stenen voor deze heilige dag.

Het is gebruikelijk om tijdens Imbolc alle lampen in huis een paar minuten aan te doen en zo veel mogelijk licht te creëren in elke kamer. Ik doe dit meestal in de avond wanneer Brighid's vlam langzaam dooft omdat ze het dan het hardst nodig lijkt te hebben.

Of je Imbolc nu viert of niet, je kan het wonder van de terugkerende natuur niet missen. Neem een moment om ervan te genieten; we zijn allemaal verbonden via de giften van de Natuur. Gezegend Imbolc!

*Wees altijd voorzichtig met open vuur en laat nooit een vlam branden zonder toezicht!

Gelukkig Nieuwjaar!

Oorspronkelijk geplaatst op 01-01-2011

Terwijl voor ons Neopaganisten het nieuwe jaar met Samhain begint start het nieuwe kalenderjaar een stukje later, vandaag om precies te zijn. Het nieuwe jaar vieren op 31 December voelt misschien een tikje tegenstrijdig. Jouw geloof vertelt je namelijk dat deze overgang van dagen niets bijzonders is. Daarbij wordt er ook nog eens elk jaar voor biljoenen aan prachtige vervuiling de lucht ingeschoten en raken er mensen gewond of vinden zelfs de dood. Ook worden er eigendommen vernield en dat alles op een dag die eigenlijk een viering zou moeten zijn van nieuwe en betere tijden. Hoe ga je dan om met deze viering als Neopganist?

Hoe om te gaan met het nieuwe jaar
Oud en nieuw is magisch omdat het ons terug brengt naar onze kindertijd. We mogen voor het eerst lang opblijven en we staan tegen het raam geplakt met een glas appelsap met bubbels, rode oogjes en een misselijk gevoel van alle oliebollen.

Neopaganisten vieren het nieuw jaar tijdens Samhain; de cirkel is rond, de wereld heeft vrede en we zetten de eerste stappen in de nieuwe rondgang met elegantie en dankbaarheid. Het is je eigen keuze of je nieuwjaarswensen wilt sturen rond Samhain of ze wilt bewaren tot de mensen klaar zijn ze te ontvangen.
Het nieuwe jaar vieren hoort te gaan over het vooruitblikken naar het nieuwe jaar en de mensen die je in dit nieuwe jaar bij je wilt houden. Als je dit met Samhain en ook op 31 December wilt vieren is dit alleen maar goed.

Het ontdekken van een Neopaganistisch geloof hoeft helemaal niets weg te nemen van de viering op 31 December. Het kan nog steeds net zo magisch en perfect zijn als ooit tevoren. Toch draait een groot deel van het leven als Neopaganist om de band die wij hebben met de natuur en over kritisch kijken hoe de mensheid met haar omgaat. We zullen het moeten toegeven, hoe mooi vuurwerk ook moge zijn, het is erg slecht voor onze planeet.
Waarom steken we vuurwerk af? 

De traditie van vuurwerk afsteken komt uit het China van de 12e eeuw. Toen werd het gebruikt om kwade geesten af te weren in het nieuwe jaar. Het is niet zo raar dat wij als Neopaganisten deze traditie willen emuleren… of dat we gewoon vuurwerk de lucht in willen schieten omdat het mooi en spannend is. Dit doen zonder onze prachtige planeet nog verder leed te berokkening is de uitdaging.

Afsteken Sommig—niet al!—het vuurwerk bevat sporen van zware metalen, zwavel-kool composities en giftige deeltjes. Wel creëren ze allemaal rook en laten ze papieren afval achter dat moeilijk te recyclen is. Hoewel ik de blog berichten zo veel mogelijk in de derde persoon houd wil ik toch kwijt dat het mij aan het hart gaat om elk jaar al dat vuurwerk de lucht in te zien gaan. Ja, het is prachtig en soms kan ik daat heel erg van genieten maar als ik naar buiten ga en ik de chemische rook terecht kom wordt ik altijd een beetje misselijk—en niet alleen van de geur.

Er zijn manieren om jouw vervuiling te minimaliseren tijdens oud en nieuw. Ja kan, natuurlijk, simpelweg geen vuurwerk afsteken en vrijwillig vuurwerk opruimen op 1 Januari. Veel vuilnismannen en vrouwen zullen je dankbaar zijn. Als alternatief van vuurwerk kan je ook wensballonnen oplaten. Toch zijn deze niet geheel ongevaarlijk. Als je voor deze optie kiest, zorg dan dat de ballon gemaakt is van afbreekbaar materiaal. Er wordt hard gewerkt aan milieuvriendelijk vuurwerk maar dit is moeilijk om te maken en al zeker voor een gelijke prijs als het huidige vuurwerk. Mocht je naar buiten willen om vuurwerk te bekijken, veel steden houden met oud en nieuw een vuurwerk show en die zijn vaak een stuk mooier en groter dan de show van de buurman.

Wees veilig en gelukkig 
Het nieuwe jaar vieren doe je om liefde te delen. Deel het met degene die bij je zijn en neem ene moment om je te realiseren dat de mensen met wie je samen bent of die jou berichten sturen de mensen zijn die jij nodig hebt in jouw leven.

Little Witch magazine is nog jong. In onze paar maanden van leven hebben wij ongeveer 160 individuele bezoekers gehad en iets boven de duizend page views. Wij willen iedere persoon die onze website bekeken heeft, onze magazines gelezen heeft en met ons gepraat heeft op Twitter of per email bedanken. We wensen je het allerbeste toe in 2011 en hopen dat het gezegend is en gevuld met magie. We hopen dat je gezond, blij en vredig bent en als je dat niet bent hopen we dat je dit jaar acceptatie vind en waar mogelijk genezing of herstel.

Blessed be en geniet van wat er gaat komen. Het leven is een avontuur en zou zo beleeft moeten worden.

Maansverduistering december 2010

Oorspronkelijk geplaatst op 21-12-2010

Vandaag is de meest magische der dagen; een volledige maansverduistering tijdens de winterzonnewende. De laatste keer dat dit gebeurde was in 1638 en een volledige maansverduistering komt op zichzelf ook al niet veel voor. De laatste totale verduistering was in de nacht van 20 of 21 Februari, 2008.

Hier in het hart van Nederland is het jammer genoeg te bewolkt om iets van de verduistering mee te krijgen. Dat betekend dat wij de maansverduistering gaan volgen vanuit onze huiskamers via een webcast.

Hier onder staan een aantal screengrabs genomen vanaf de CCSSC.org webcast. We zullen deze blijven updaten tot de verduistering voorbij is.

Gezegend Yule iedereen en geniet van deze eens in het leven gebeurtenis!







Little Witch bij de Yule viering van de Cirkel van de Godin

Ooespronkelijk geplaatst op 19-12-2010





The Scottish Barn ligt verborgen in de bossen naast een slaperig en ondergesneeuwd plaatsje. Het is even zoeken maar dan sta je voor het jachtslot waar de Scottish Barn deel van uitmaakt. Op het dak prijkt een prachtige kerst ster in de vorm van een pentagram. De Scottish Barn zelf ligt nog iets verder in de bossen, alleen toegankelijk via een glad pad dat de bossen in loopt en weg kronkelt van het slot.

Wanneer het pad een bocht maakt komt de Barn in zicht die—hoewel goed vernoemd is in de Schotse zin—verder niets aan uiterlijk deelt met een schuur. Het is een gezellig huisje met ramen waar licht door naar buiten stroomt. In de meeste venserbanken staan kaarsen. Buiten, naast de Barn, staat een tent die wel lijkt op een wigwam en een geruime hoeveelheid vuurkorven. Overal ligt sneeuw en het geluid van de moderne wereld is ver weg. Wanneer we het pad oplopen en verwelkomt worden in de kou voelen we ons al meteen thuis.





Binnen branden de kachels en, hoewel we echt stipt on acht uur binnen wandelen, is het al best druk. Nog geen zesde van de mensen die er gaan komen zijn er nu al maar de verscheidenheid is duidelijk. Grotere verschillen in leeftijd en kleding zal je niet snel vinden; er lopen oudere heksen in prachtige gewaden rond en tussen de tafels, die langs de muren en in een rij in het midden zijn opgesteld, lopen kinderen in verkleedkleren. Veel mensen zijn gekomen in hun dagelijkse kleding.

Muziek komt uit luidsprekers aan de muren; iets keltisch, klinkt als Loreena McKennitt. De lucht is zwaar van een sterke, aardse, wierrook. Aan de rechter hand voorbij de ingang is een bar en we bestellen wat te drinken zodat we even goed rond kunnen kijken. Beiden zijn we niet veel naar ontmoetingen of vieringen geweest en het is best spannend zo’n eerste keer bij de Cirkel van de Godin. Voor ons, aan de muur het verste weg van de deur zitten twee mannen die bezig zijn met divineren; runnen en Tarot worden gelegd voor de geïnteresseerden.

In de hoeken het verste bij ons vandaan is staan een winkeltje en een tafel vol potten met kruiden en ander magisch werktuig. Het winkeltje blijkt een deel van het assortiment van Baba Jaga te zijn en de kruiden zijn bedoeld voor een workshop wierrook maken. Ook kan je een workshop wenskaarsen maken volgen. Tussen de twee tafels in staat een tafel met eten en Yule versieringen. De Barn zelf is van binnen bekleed met koperen pannen, bezems, schilden en geweien. We zijn getroffen door de sublime keuze van locatie. Het is duidelijk dat iedereen zich op zijn gemak voelt en er hangt een algemene sfeer van verbroedering en acceptatie.

We nemen ons drankje lopen rustig langs alle standjes en werkplekken en vinden een plekje op een door (nep?) wollen kleden bedekte bank. Aangezien dit de eerste keer is bij een viering van de Cirkel van de Godin wachten we rustig even af. Er komen meer mensen binnen. Sommigen kennen elkaar en er wordt luid begroet van vele kanten. Het wordt snel duidelijk wie in deze kringen een active verschijning zijn. Er komt een groep mensen binnen die duidelijk samen in een coven of groep zitten. Ook zij volgen het patroon van drinken, rondkijken en een plekje vinden.





Er wordt om aandacht gevraagd en een prachtige vrouw neemt het woord. Ze heet ons allen welkom en legt uit dat we straks getrakteerd gaan worden op een prachtige vertelling van Abe de Verteller in de tent buiten. Zijn verhaal zal gevolgd worden door een trommel voorstelling. Ze legt de workshops uit en wijst ons op de mediums. Er zal vanavond warm eten zijn voor ieder die dat wil en en ze wenst ons nog een fijne Yule viering toe.

Calandiel besluit wierrook te maken. Halverwegen begint het verhaal van Abe dus ik besluit naar buiten te gaan en Calandriel nog even te laten werken. Het is druk in de tent. Er staan banken en er brand een gezellig vuur. Ik zoek één van de laatste plekjes op tussen de nu al verkleumde mensen. Abe treed vaker op op dit soort gelegenheden en ook, bijvoorbeeld, op Elf Fantasy. Hij heeft een geweldige vertel stem. Hij begint met een verhaal van Noorse oorsprong; Wodan en de Wilde Jacht. Meteen erna volgt een verhaal over Griekse demonen die, in de dagen tussen midwinter en drie koningen, de Boom van het Leven met rust laten en wanorder stichten boven de grond.

Zijn vertellingen worden inderdaad gevolgd door een groep drummers die het ritme en leidmotief geven voor een serie chants waar je makkelijk in kan vallen. Het is heerlijk om met een groep te chanten en ondanks de kou is de sfeer opperbest. Al snel wordt de groep naar binnen geleid onder een laatste chant. Het is toch wel erg koud.

We volgen een workshop wenskaarsen maken. We kerven onze wens in een goed gekleurde kaars, zegenen deze met de elementen en oliën hem om hem te weiden aan de Godin. Daarna gaan we toch even neuzen bij het winkeltje. Terwijl we afrekenen kondigt Abe aan dat er een tweede verhalen sessie gehouden zal worden en we vertrekken naar buiten om goede plaatsen te vinden. Dit maal is het een Arturiaanse legende over Gawain die een groene ridder tegen komt. Het verhaal duurt langer dan de eerste twee en de tent is rustiger waardoor de sfeer verstekt wordt. Het is nog steeds koud maar het is het meer dan waard.



 
Elani & Calandriel bij het wenskaarsen maken


Na afloop blijven we nog even bij het vuur hangen om met Abe te praten over zijn verhaal. Calandriel heeft Keltische mythen en sagen gestudeerd en dit verhaal daar gelezen. Ik probeer vooral weer gevoel in mijn vingers te krijgen. Als we weer binnen komen is het buffet geopend. We pakken wat broodjes met kruidenboter maar besluiten toch maar naar huis te gaan; het sneeuwt weer dus het kan wel even duren voordat we weer in ons bedje liggen.

Voor we weg gaan stoppen we even in de tent. Deze is leeg en we nemen even de tijd om onze dankbetuigingen te uiten naar de Godin en de God voor deze heerlijke en magische avond. We strooien onze offergaven—steranijs en rozenblaadjes—in het vuur en stappen langzaam de tent uit. Het bos is stil en prachtig en achter ons klinkt van binnen in de Barn gelach. We hadden ons geen perfectere Yule viering kunnen wensen.

All Images Copyright of Brenya Ravennest

Over Little Witch Magazine

Oorspronkelijk gepost op 11-11-2010

Het idee om een magazine te starten over Neo-paganisme in het dagelijks leven bestaat voor mij al jaren. Gebrek aan tijd, geld en/of inzet hebben mij daarin altijd tegen gehouden. Aan deze periode komt nu een einde. Eén deze dagen zal ik meer over mijzelf vertellen maar voor nu wil ik alleen volstaan met wat meer informatie over LWM. Om toch een idee te hebben van wi ik ben zal ik in ieder geval delen waar ik mij op spirtitueel gebied mee bezig houd.

Merry meet, ik ben Elani. Ik ben 25 jaar oud en woon mijn hele leven al in Nederland. Ik ben nu ruim tien jaar een solo beoefenaar van Dianic Witchcraft. Hoewel ik geen contact heb met covens heb ik wel een groep vrienden die bezig zijn met het spirituele en ik prijs mij hier zeer gelukkig mee. Verder beoefen ik Hedge Witchery en Technopaganisme.

Little Witch Magazine is ontstaan uit de behoefte om meer in contact te komen met andere beoefenaars van de verscheidene ‘Earth-based’ religies en uit de behoefte verder te komen in mijn persoonlijke leerweg. Ik wil met LWM graag een dialoog openen en anderen inspireren, niet zo zeer informeren. Natuurlijk zullen ik en mijn vrienden schrijven over de jaarfeesten en de rest van de Craft maar voornamelijk willen wij communiceren over hoe wij her neo-paganisme beleven en hoe wij het integreren in ons leven.

Ik hoop dat dit een reis is die jij samen met ons wil beginnen. Ik nodig ieder die wil uit om mee te werken aan Little Witch Magazine. Vindt je dit interessant dan kan je mij bereiken via Elani@littlewitchmagazine.com of via Twitter!.

Blessed be en ik hoop snel van je te horen!