2.02.2011

Little Witch bij de Yule viering van de Cirkel van de Godin

Ooespronkelijk geplaatst op 19-12-2010





The Scottish Barn ligt verborgen in de bossen naast een slaperig en ondergesneeuwd plaatsje. Het is even zoeken maar dan sta je voor het jachtslot waar de Scottish Barn deel van uitmaakt. Op het dak prijkt een prachtige kerst ster in de vorm van een pentagram. De Scottish Barn zelf ligt nog iets verder in de bossen, alleen toegankelijk via een glad pad dat de bossen in loopt en weg kronkelt van het slot.

Wanneer het pad een bocht maakt komt de Barn in zicht die—hoewel goed vernoemd is in de Schotse zin—verder niets aan uiterlijk deelt met een schuur. Het is een gezellig huisje met ramen waar licht door naar buiten stroomt. In de meeste venserbanken staan kaarsen. Buiten, naast de Barn, staat een tent die wel lijkt op een wigwam en een geruime hoeveelheid vuurkorven. Overal ligt sneeuw en het geluid van de moderne wereld is ver weg. Wanneer we het pad oplopen en verwelkomt worden in de kou voelen we ons al meteen thuis.





Binnen branden de kachels en, hoewel we echt stipt on acht uur binnen wandelen, is het al best druk. Nog geen zesde van de mensen die er gaan komen zijn er nu al maar de verscheidenheid is duidelijk. Grotere verschillen in leeftijd en kleding zal je niet snel vinden; er lopen oudere heksen in prachtige gewaden rond en tussen de tafels, die langs de muren en in een rij in het midden zijn opgesteld, lopen kinderen in verkleedkleren. Veel mensen zijn gekomen in hun dagelijkse kleding.

Muziek komt uit luidsprekers aan de muren; iets keltisch, klinkt als Loreena McKennitt. De lucht is zwaar van een sterke, aardse, wierrook. Aan de rechter hand voorbij de ingang is een bar en we bestellen wat te drinken zodat we even goed rond kunnen kijken. Beiden zijn we niet veel naar ontmoetingen of vieringen geweest en het is best spannend zo’n eerste keer bij de Cirkel van de Godin. Voor ons, aan de muur het verste weg van de deur zitten twee mannen die bezig zijn met divineren; runnen en Tarot worden gelegd voor de geïnteresseerden.

In de hoeken het verste bij ons vandaan is staan een winkeltje en een tafel vol potten met kruiden en ander magisch werktuig. Het winkeltje blijkt een deel van het assortiment van Baba Jaga te zijn en de kruiden zijn bedoeld voor een workshop wierrook maken. Ook kan je een workshop wenskaarsen maken volgen. Tussen de twee tafels in staat een tafel met eten en Yule versieringen. De Barn zelf is van binnen bekleed met koperen pannen, bezems, schilden en geweien. We zijn getroffen door de sublime keuze van locatie. Het is duidelijk dat iedereen zich op zijn gemak voelt en er hangt een algemene sfeer van verbroedering en acceptatie.

We nemen ons drankje lopen rustig langs alle standjes en werkplekken en vinden een plekje op een door (nep?) wollen kleden bedekte bank. Aangezien dit de eerste keer is bij een viering van de Cirkel van de Godin wachten we rustig even af. Er komen meer mensen binnen. Sommigen kennen elkaar en er wordt luid begroet van vele kanten. Het wordt snel duidelijk wie in deze kringen een active verschijning zijn. Er komt een groep mensen binnen die duidelijk samen in een coven of groep zitten. Ook zij volgen het patroon van drinken, rondkijken en een plekje vinden.





Er wordt om aandacht gevraagd en een prachtige vrouw neemt het woord. Ze heet ons allen welkom en legt uit dat we straks getrakteerd gaan worden op een prachtige vertelling van Abe de Verteller in de tent buiten. Zijn verhaal zal gevolgd worden door een trommel voorstelling. Ze legt de workshops uit en wijst ons op de mediums. Er zal vanavond warm eten zijn voor ieder die dat wil en en ze wenst ons nog een fijne Yule viering toe.

Calandiel besluit wierrook te maken. Halverwegen begint het verhaal van Abe dus ik besluit naar buiten te gaan en Calandriel nog even te laten werken. Het is druk in de tent. Er staan banken en er brand een gezellig vuur. Ik zoek één van de laatste plekjes op tussen de nu al verkleumde mensen. Abe treed vaker op op dit soort gelegenheden en ook, bijvoorbeeld, op Elf Fantasy. Hij heeft een geweldige vertel stem. Hij begint met een verhaal van Noorse oorsprong; Wodan en de Wilde Jacht. Meteen erna volgt een verhaal over Griekse demonen die, in de dagen tussen midwinter en drie koningen, de Boom van het Leven met rust laten en wanorder stichten boven de grond.

Zijn vertellingen worden inderdaad gevolgd door een groep drummers die het ritme en leidmotief geven voor een serie chants waar je makkelijk in kan vallen. Het is heerlijk om met een groep te chanten en ondanks de kou is de sfeer opperbest. Al snel wordt de groep naar binnen geleid onder een laatste chant. Het is toch wel erg koud.

We volgen een workshop wenskaarsen maken. We kerven onze wens in een goed gekleurde kaars, zegenen deze met de elementen en oliën hem om hem te weiden aan de Godin. Daarna gaan we toch even neuzen bij het winkeltje. Terwijl we afrekenen kondigt Abe aan dat er een tweede verhalen sessie gehouden zal worden en we vertrekken naar buiten om goede plaatsen te vinden. Dit maal is het een Arturiaanse legende over Gawain die een groene ridder tegen komt. Het verhaal duurt langer dan de eerste twee en de tent is rustiger waardoor de sfeer verstekt wordt. Het is nog steeds koud maar het is het meer dan waard.



 
Elani & Calandriel bij het wenskaarsen maken


Na afloop blijven we nog even bij het vuur hangen om met Abe te praten over zijn verhaal. Calandriel heeft Keltische mythen en sagen gestudeerd en dit verhaal daar gelezen. Ik probeer vooral weer gevoel in mijn vingers te krijgen. Als we weer binnen komen is het buffet geopend. We pakken wat broodjes met kruidenboter maar besluiten toch maar naar huis te gaan; het sneeuwt weer dus het kan wel even duren voordat we weer in ons bedje liggen.

Voor we weg gaan stoppen we even in de tent. Deze is leeg en we nemen even de tijd om onze dankbetuigingen te uiten naar de Godin en de God voor deze heerlijke en magische avond. We strooien onze offergaven—steranijs en rozenblaadjes—in het vuur en stappen langzaam de tent uit. Het bos is stil en prachtig en achter ons klinkt van binnen in de Barn gelach. We hadden ons geen perfectere Yule viering kunnen wensen.

All Images Copyright of Brenya Ravennest

Geen opmerkingen:

Een reactie posten